حقیقت...

حقیقت
حنجرهِ خونینِ من است
که آوازش را

در آینهِ جفا

معنا نمی کنند!
* * * * *
حقیقت
خلنگِ شقایق است
در شقیقهِ من روییده!
وَ بر

گردنِ درختِ بی برگ من

واژگون آویخته!
* * * * *
حقیقت
پرچمِی ست
بر چلیپا کشیده!
که دل به سازِ هر بادِ ولگردی
نمی دهد

نه لب بر آبی گندیده!
* * * * *
حقیقت
فاقِ سپیدِ زبان سرخِ من است!
که نه تلخی را بر می تابد

نه هیچ مزهِ سبز دیگری!
وَ حقیقت

نام مردی ست دیروز

آنگاه که"راست" ایستاد 

با دستِ راست زلفِ خدا را
 شانه زد

گام برداشت

فرق شکافت...

تا مسیحایی رستگار شد!...

حقیقت؟...

* * * * *

- پژواره -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^