جهان جای خوبی است اگر

هر صبح به تماشای رویاهایت بنشینی

خیره در چشمان عشق ...

و کمی آن سوتر

نگاهت را با کودکی تقسیم کنی ...

احمد الماسی

شب به چراگاهش رسید

خون رنگ سیاهی گرفت

و رود پای رفتن اش لنگ ...

لاله ها رویای رویش در خاطرشان گنگ

و باد با شرم وزیدن در گوشه ی باغ زوزه می کشید ...

ای کاش خورشید چشمانم

نای نفس هایش مانده بود هنوز ...

احمد الماسی

99/2/12

تلخ تر از دیروز
می تازد زمان ناکام
و هدایت چشم های کم سویم
به برهوت تنهایی است .
و این شتابندگی
رازی در چنته اش نیست ....
گم شدن
آغازی نه
که کلافی است سردرگم
و تنها نیاز به دستان توست
رویای خرسندی ام را
نگاه داشته هنوز
هنوزی بی تاریخ
مصرف نشده ...

عشق

پنجره را بی تاب می کند

و رهایی 

داستان دیگری است

که طنابش نمی فهمد ....

احمد الماسی

دلتنگی قراری است

بین من و تو

فرقی نمی کند شب یا روز

فقط به دیدار هم برسیم ....

احمد الماسی ۹۵/۸/۱۸

گفتنی های زیادی دارم

گوش می کنی؟

گفتنی هایی از درخت های به میوه نرسیده

خشکیده

از آفتاب لب بام

که خیز نگاهش، سوزنده

بی فراخور شیشه های شکسته بی انعکاس ....

گفتنی های زیادی دارم

از دیروز

امروز

و فرداهای جان کندن

از قطار هزاره های بی مقصد

از ننگ دست هایم

که از دستان تو می ترسند

و من هر بار

به دنبال حس تازه ای

چشم های ندامت را می شویم

و سلسله های باختن

نیافتن

و هم چنان در راه ماندن ....

((احمد الماسی))

این بار اگر نفس تازه کنم

به جنگل نمی زنم

بیلم را بر می دارم

و به تدارک باغچه ای

در حیاط خانه ام

دل می دهم ....

احمد الماسی

94/12/13
**********از دفتر "گذرگاه"

عجیب نیست
اگر همیشه تشنه ام
جام لبانت
لیوانی است
نیمه خالی نیمه پر ....

ادامه مطلب

با تو،
به خزان هم رنگ امید می دهم،
حتی

آنجا که شاخه ها

از عریانی لرزانند ....

 

 

احمد الماسی

94/11/21

با تو،

به خزان هم رنگ امید می دهم،

حتی

آنجا که شاخه ها

از عریانی  لرزانند ...

 

 

احمد الماسی

تابنده ماه دیروز

رخ امروز

به کورسوهای نوری در زمین

روشن می خواهد

به فردا رسیدن سخت شده است !

تابنده ماه دیروز

دل امروز

به آشوب داده است ....

 

احمد الماسی

94/9/4

روزهایی هوس دالاهو دارم
هوس عطر چنور
هوس طعم ترش  ریواز
و آهوانی
 در آن دره ذوق ...

آرامش

کوه

وقار  ...


احمد الماسی

پیشانی ماه را می بوسم
 طالع ام را
در خم خانه پروین
در رنگ ارغوانی شرابی
باز می بینم

به آفتاب اُریب می نگرم
 کاسه چشمانم
در بُهت دیدن توست
و در آن درخشنده پاییز ِ روییدن

باز به زمین می گردم
و یادگاری هایت را
برای همه دلهای عاشق
شعرانه می گویم
.......(احمد الماسی)

تن از این سیلاب اگر به در برم
هم آواز نسیم صبح
به ترانه خواهم رسید
و به پرواز  می سپرم خود را ....


احمد الماسی

پنجره های بسته نیز سخن دارند
حتی این رودهای خشک بی جاری
حتی این دست های بی موی خالی
آن چنان که من سخن دارم و
نمی گویم ....



احمد الماسی

 

94/8/21

آرمیده بود سنگ
آیینه نیز در خیالات خود
رویا هایش را ناز می کشید
اما دستی نابکار اگر
تاب خواب سنگ و رویای آیینه اش نباشد
چیزی به بروز فاجعه

نمی ماند ....

احمد الماسی

94/8/21

 

هیچ ضرب آهنگی بی سکوت

ارتعاش را معنا نمی کند

شکستن و افتادن

چاشنی های دوباره برخاستن اند .....

 

 

احمد الماسی

94/8/18

چه خاموش می مانیم
در ابهام نداشته هایمان
و چه بی فریاد
در جشن داشته هایمان ....
تکرار
تکرار
تکرار . . .
گوش فلک کر
از بی هویتی واژه هایی است
که آخرین سنگرهای سکوت اند
و جام حماقتی
که پیمانه پیمانه بالا می رود
برای بی آزار بودن وجدانی
که دیروز خواب بود و امروز و شاید فردایی ....
چه خاموش می گذریم
و باز به ایستگاه نمی رسیم . . .

احمد الماسی .

بینوا بندگکی هراسان

چنبره های نومید خارزار

و انهدام باروی رویا ....

اینگونه انسان

پای به خیابانی مدرن گذاشت .....

 

احمد الماسی

94/8/16

هوای دلت اگر سرد باشد

زمستانت یا بهار

فرقی نیست .

باید

فکری به حال ریشه های تک درخت خیالت بکنم

و فردای جوانه را

عشق ......

 

 

 

احمد الماسی

94/8/14

 

از برهوت نگاهت دانستم

این خاک به بر نمی رسد

و شرحه های فراقم

تازه آغاز شده است ....

 

 

احمد الماسی

94/8/14

پنجره چه حس خوبی دارد

هنگامی که تو چشم می بندی

لبخند می زنی

و نسیم

قرص ماهت را نوازش می کند ....

 

 

احمد الماسی

94/8/13

دست از سر شب خواهم کشید

و روز را به خانه دعوت می کنم

به صرف فنجانی لبخند

و سفره نانی زندگی ....

 

احمد الماسی

94/8/11

 

چه شکوهمندانه فرود می آیی
ای خورشید جان
و این برکه ی خاموش را نور ...

پرورده می شود
این ناشی
این طعم تنهایی را هردم
چشان به جان ....


احمد الماسی

94/8/10

در تکاپوی بودن
دست رویاهایم را می گیرم
قدم زنان به سویت می آیم
لبخندت را که می بینم
دلم یک شعر می خواهد
قلم به دست می گیرم
و رویایی ترین
رازهایم را
موزون می گویم ....

احمد الماسی

هیچ باورم نیست

دیروز تا امروز را

آنگونه بی خاطره طی کرده باشی

که حتی

نامی از من نبرده باشی .

هیچ باورم نیست

گذر زمان

درخت خیالت را

اینگونه بی برگ گذرانده باشی .....

 

احمد الماسی

 

چشم نمی بندم

به راه می مانم

رسیدن بعید نمی نماید

اگر به همت دستانمان تکیه کنیم ....

 

 

احمد الماسی

94/8/10

 

سکوت 

همیشه مأمن خوبی نیست 

گاه چشمانت را نیز 

به مهار می کشد 

تا عاجز تر 

بی غزل 

راه را طی کنی ....

 

احمد الماسی 

94/7/28

این باغ مرا
ثمری نیست دیگر
به عبث
پای بر خاک می فشردم
و شاخه های بی رمق را
امید به رسیدن می دهم ....
و باغبان !
درمانده ی دل شکسته اش ...