اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -
درباره من
هشدار! التزام به رعایت حقوق معنوی آثار:کلیه متونِ ادبی و اشعار نوشته شده در این وبلاگ،ثبت در شناسنامه ادبی و زیر نظر انجمنهای ادبی میباشد.لذا هرگونه سرقت و کپی برداری از اثار، بدون ذکر نام نویسنده،ممنوع،قابل شناسایی و پی گرد خواهد بود.استفاده ادبی از آثار با ذکر نام سراینده، بلامانع
است...
شعر، تاریخِ تحریف نشدهِ ملت هاست،
وَ قالب شعر من قلب مردم است.
- من -
شاعرِ هزارهِ بیم، و آرزوهای پیرم
که " درد " اگر نداشته باشم
جنازه ام سرد میشود،
روحم خبیث.
دلم را وَ اگر هزار بار بلرزانند،
جگر از چشم می چکم،
قلم اما از دست نخواهم افتاد.
محمد ترکمان(پژواره)
دامنه زاگرس قلعه قباد، زادگاه رویایی من...
ادامه...
کمکم کن!
چهارشنبه 31 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 02:04
در گوشه ای از زندانم! مینویسم برایت... شنیدی فلانی را بردند! فلان جا! دیدی اصلا! نوبت من نرسیده کمکم کن! تو بگیر آنچه را که دستانم بدان نمیرسد ! بپاشان! بپاشان! ....................................................................... افسوس که جوان میتواند اما نمیداند وافسوس که پیر میداند و نمی تواند علی (ع)
در گوشه ای از زندانم!
مینویسم برایت...
شنیدی فلانی را بردند!
فلان جا!
دیدی اصلا!
نوبت من نرسیده کمکم کن!
تو بگیر
آنچه را که دستانم بدان نمیرسد !
بپاشان! بپاشان!
.......................................................................
افسوس که جوان میتواند اما نمیداند
وافسوس که پیر میداند و نمی تواند
علی (ع)
بپاشان مرد
سلام
استاد خوشحالم که خواندن اشعار نابتان نصیبم شده
و پس از ماهها دوباره می خوانمتان
شاد باشید