غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

در فراقش...

کجایی؟
کجایی تا روز ها
فریادت زَنَم
شب ها درآغوشت
خواب را زمزمه کنم!
صبح ها

نجوای رسوایی ام
در گوشِ زمان!
وَ عصر ها

به صلیبم کشَند!
ای نطفهِ نا بارور!

ای مباح ترینِ آفرینش!
تو بی من

لکه دار می شوَی!

بی تو من، هرز می روَم!
کجایی؟...

* * * * *
- پژواره -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^