غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

تا سپیده

شبی آخر،

این دنیا را

- تمام -

خواهم زایید!

و پاک!

خواهم رفت!...

*  *  *  *

- پژواره -

درد هشیاری!

برای هشیاران

زندگی دشوار است
در جهانی کِه
 خری نداری اگر،
خرمایی نمی ارزی!
خیالم نیست
 بی خر و خرما
من،
خیالی خرم دارم!

*  *  *  *
- پژواره -

اصلِ اصل!

... با خر

تا آخر خط
 رفته ام!
- بی خر -
بر "  اسب " خود
باز خواهم گشت!

*  *  *  *
- پژواره -