بلوغ !

داورِ درون من
عروسکی ست
 ناقص الخلقه
 که در دقیقه نود ساقط
 وَ وقت های اضافه را
برای مردگان
 سوت می زند!

وقتی" ما "هنوز
بر کاغذ های باطله
 توپ می رانیم
و با پیرانه سری
 برای" خود " می رقصیم!

کشتیِ شکستهِ من اما
فاصله ها را
گره گره منبسط می نوردد...
وَ گلوی غریبی هایم را
 تنگه تنگه می شکافد!
تا بذرِ اطلسی ها - را -
 در سواحلِ آرامش غرس کند!

 عابر آیّ
مرا آرام بلرزان!
شکوفه هایم
 هنوز به بلوغ نرسیده اند!
* * * * *
- پژواره -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^