غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

شیپوری ها

تا انتهای راه دیگر از ماه
نخواهم سرود !
وی را به خورشید بخشیدم
خود را به رود !
^ ^ ^ ^
سرم سبز است اگر،
برای مردم
- تا - کمر مرده ام !
^ ^ ^ ^
ورنه برای " هدفم "
ایستاده
از سر نسوزم اگر،
خر زالو ها مگس
پروانه می شوند !
خفاش، الهه شعرم !
^ ^ ^ ^
گونه هایم پاییز !
تالاریست از گفتمان اشکها

که خواهش لب هایم را

ناشنیده می گیرند

کاهش تبم را نادیده !

* * * *
- پژواره -

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد