فصل عبث !

نیا بهار!
تا دل ها با هم کنار
نیایند
آمدنت، شعار است
رفتنت، شرمساری!
.
.
من، که گفتم نیا
سوار اینجا سراغ
از پیاده نمی گیرد
احوال
 سیر- از- گرسنه!
^ ^ ^ ^
در این دیار
 خار را پروار
می کنند بهار!
واژگون
لاله را خوار!

* * * *

- پژواره -