ایران همیشه بمان...

درود بر " تو " ای خاک!

ای عنصر آشنا و پاک که

دل

به فرسایش استخوانم

نمی دهی؛

چه خوب می شناسی مرا

که نشان فخر توام

بر بلندای قله های تمدن

یکی

توتیای چشمت می کند...

- دیگری -

دخمه خشمت می پندارد!

تا همیشه

و من، بر سر می افشانمت...

سرزمین شیران، ای ایران!

*  *  *  *  *

- پژواره -