غربت موهوم

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -
غربت موهوم

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

تا قاصدک

کویی الهه ماه

کهِ کوچه های دلم را

هر غروب - من -

با اندوه باران

خیس می کنم

فرشته فرشته

با مژگان، جارو؟...

= = = =

- پژواره -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^