غربت موهوم
اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -
غربت موهوم
اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -درباره من
هشدار! التزام به رعایت حقوق معنوی آثار:کلیه متونِ ادبی و اشعار نوشته شده در این وبلاگ،ثبت در شناسنامه ادبی و زیر نظر انجمنهای ادبی میباشد.لذا هرگونه سرقت و کپی برداری از اثار، بدون ذکر نام نویسنده،ممنوع،قابل شناسایی و پی گرد خواهد بود.استفاده ادبی از آثار با ذکر نام سراینده، بلامانع
است...
شعر، تاریخِ تحریف نشدهِ ملت هاست،
وَ قالب شعر من قلب مردم است.
- من -
شاعرِ هزارهِ بیم، و آرزوهای پیرم
که " درد " اگر نداشته باشم
جنازه ام سرد میشود،
روحم خبیث.
دلم را وَ اگر هزار بار بلرزانند،
جگر از چشم می چکم،
قلم اما از دست نخواهم افتاد.
محمد ترکمان(پژواره)
دامنه زاگرس قلعه قباد، زادگاه رویایی من...
ادامه...
با گندم!
بوی " سیب "
هوایی ام
نمی کرد اگر؛
دهانم
پرخون نمی شد
- نداشته -
خانه ام خراب!
* * * *
- پژواره -
تاوان سوختن...
... پای دیواری بلند بی پناه
امروز اگر حاشایم می کنند،
در سپید ترین
برگه تاریخ فردا می دانم
خواهم غنود!
به آرزویم اما وقتی نرسم
چه سود
لایِ ورق پاره هایِ تاریخ
نشانم، مزارم یا
افتخارِ مزبله ایی متروک؟...
آنگاه باری که راه ها
پوست می اندازند!
بی تردید با نامم ماندگار
در حاشیه شهری فقیر
بر اشکنِ کوچه مردهایش
شکوفا...
دور از نگاهِ هرزِ هر بادی
مزدور
خواهیم درخشید!...
* * * *
- پژواره -
با خیالی راحت
اجازه تفریح وقتی
به قلم می دهم
مرخصی به دلم،
که بشر
نه درد جان دارد
نه، دغدغه نان!
* * * *
- پژواره -
با ملالت
حسم را، من به شهادت
رسانده
امتحانم را پس داده...
تنهایی ام را
بی زحمت جمع کنید!
دوباره می خواهم
به دریا باز گردم؛
- من - کجا،
اشرف مخلوقات بوده ام...؟
* * * *
- پژواره -
جند حرف مفت!
... آن گردن کلفت، گفتم پس چکاره است؟
گفت او نیمه ی پر من هست - تو - خالی!
او اما نیمه پرش خالی بود نیم دیگر، فراری!
* * * *
- پژواره -