تا سوختن...

... با من ماندن

سوختن است، ساختن با دردهایم...

مردی اگر، بسم الله!

با تو، من آیا به دریا خواهم رسید؟

*  *  *  *

- پژواره -

هی ها

تنها

واسطه میان من و

آرزو

بادیست ترش رو!

که از او

برای من، موی سپید

به ارمغان می آورد

در بازگشت از من

برای او، خزان بید!!!

*  *  *  *

- پژواره -

یک میان وعده!

نقاش بودم اگر،

برابر پیشانی ها را

- همه -

بلند می کشیدم

با کرشمه

چشم ها را - تمام -

آبی...

*  *  *  *

- پژواره -

کوبه ای سه زمانه!

گاهی یک

" دوستت دارم "

یعنی
زهرترین

واژه زندگی!

*  *  *  *
- پژواره -