صباحی چند به خاطر شهرت

" بی نشان " گاهی وسوسه می شوم

تا بی بی تفرقه، برایم چغانه بشکند

گربه ی آگاتاکریستی، با دمش گردو!

.

.

.

" بلورین " بر سینه ی - ما - آقا

که سالهاست لاله ناز می کنیم

کدام

مرغ، از سی تا را آویخته اند دل

تا به نوبل بیگانه خوش نکنیم؟

چشم، به اسکارشان، خاموش...!

*  *  *  *

- پژواره -