شوق بهار

دریا
به لطفِ آسمان آبی ست
آسمان
به سخاوت خورشید ارغوانی
 ابر
چه مومنانه گیسوانِ باران را
شانه می زند وُ
از شوقِ بهار می گِریَد...
و زمین به خوشیختیِ این
 خاندان غطبه می خورد!
* * * * *

وقتی هنوز آه خورشید

ولرم بود!

* * * * *

 - پژواره -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^