سوگند !

دستهای خسته از دعایم را
 بر قبضه ی ماه چنبره زده
 -  وَ -
پیچک های هرزی را گردن
می زنم
 کِه پنجره ی دلم راغصب کرده اند!...
.* * * * *
پ.ن:
سوگند به رنگِ خون!
سرم اگر بر دار رود
  تنم به ذلت نمی رود!
* * * * *
- پژواره -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^