نامی آشنا = غمی شیرین...

سکوتِ شب من
با غم تو
شیرین می شود
و با اشکهایت ملیح!
چشم هایت را
بر دستهای خسته
می آویزم
تا چالهِ گمنامی
آرزوی وصالم را
به گور برد!

بر بالهای تو
به تلخ کامیِ دریا
لبخند می زنم!
و هم نشینی ات را
به آفتاب
تبریک می گویم!
* * *
- پژواره -
______
برای، نامی آشنا:
(غمی شیرین) عزیز.
که هرازگاهی با فرودش
سبد سبد  ستاره
به پرچینِ کوچه ام
 هدیه می کند...