گدار...

هر نگاه ماه
هر استخوان
کاه نیست!
* * * * *
دل که فرهاد شود
 زبان شیرین،
مغز
با کرکِ خار
یاوه می ریسد!
* * * * *
بی گدار آن گاه
به آب می زنم
 که مزارم را
 بر گیجگاهِ کشتیِ نجات
زار زنند!
* * * * *
- پژواره -
^ ^ ^ ^ ^ ^ ^