غربت موهوم

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -
غربت موهوم

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

بازگشت...

مرا کجای آن چشم ها
گم کرده ای
 که با لب هایم پیدا
نمی شوی!
 دیگر - چرا مرا -
- با - بهارِ ابروانت
نمی خوانی؟
 در تابستانِ دلت
 - تا - استحاله شوم.!.


- من - کِه
گیوِ بی چُون وَ چرایِ ماهت
 نترسکِ مترسِ
 وَ نگاهت بودم؟...

* * * * *
در "ماکیاولِ" چشم هایت
لوییِ شانزدهم شدم!
می خواهم
کریم خانِ خانهِ - خود - باشم!

* * * * *
پ.ن:
هفتاد و دو " سر" را
 در
هفت ثانیه گیج خوردم!

* * *

- ...... -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد