غربت موهوم

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -
غربت موهوم

غربت موهوم

اندیشه ی یک شاعر، باید چراغ خانه مردم باشد و نامش، ماهی بر پیشانی تاریخ... - پژواره -

شفق...

آن کی ی کافوری
کی، می شود
 - تا - تنِ کبودم را
در کوره ی سردِ دل
 با نوشدارو آشنا کنم؟...


می ترسم در یک شفق
 دق کنم
آرزوی دیرینم:
 دیدارِ لباسِ - آدمی -
بر قامتِ گرگ و میش
 به دلم بماند!

* * * * *
- پژواره -

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^

نظرات 1 + ارسال نظر
نگاه نو پنج‌شنبه 25 مهر‌ماه سال 1392 ساعت 15:39 http://helent2000.blogfa.com

درود بزرگوارم....
خیلی زیباست....
احسنت............

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد